Kościół św. Mikołaja w Nakle
                            
                                                    
                
        
                    
                                            
    Odsłuchaj tekst
    
                            
    
        Obiekt dodany do planera
    
    
        Dodaj do planera
    
                          
                    
            
        
        
                                                
                                        Nakło znajduje się w połowie drogi między Lelowem i Szczekocinami, przy granicy województwa śląskiego i świętokrzyskiego. Dzieje miejscowości sięgają czasów średniowiecznych i zawsze były związane z kasztelańskim wpierw, a później powiatowym, Lelowem. Najwcześniejsza wzmianka o Nakle pochodzi prawdopodobnie z początku XIII wieku, kiedy w dokumentach zapisano imię Szczepana, kleryka z Nakła. W następnych stuleciach majątek tutejszy należał do licznych rodzin szlacheckich. W historii miejscowości zapisali się m.in. Otfinowscy, Stradomscy czy Młodzianowscy. Spadkobiercy tych ostatnich – Bystrzanowscy - zbudowali w Nakle, w drugiej połowie XVIII wieku, okazały pałac (który obecnie - po gruntownym remoncie - pełni funkcje hotelowe). W tym też czasie wioska uzyskała prawa miejskie; niestety, utraciła je w roku 1825. 
   Równie głęboko w przeszłość sięgają dzieje nakielskiej parafii. Z pewnością istniała już ona w pierwszej połowie XIV wieku, a jej siedzibą był skromny, drewniany kościół. Przypuszcza się, że już w XVI wieku stanęła na tym miejscu murowana kaplica Matki Bożej. Obecny budynek świątyni ukończono na pewno w 1712 roku, o czym świadczy tablica erekcyjna, umieszczona na ścianie kościoła. Uroczystość ta odbyła się w 1726 roku.
   Kościół św. Mikołaja jest orientowany, murowany z kamienia i cegły, z barokową sygnaturką na dachu. Budowla składa się z niskiej kruchty oraz nawy, do której przylega zamknięte półkoliście prezbiterium. Ściany wspierają solidne skarpy. Przy ścianie północnej znajduje się kaplica Zwiastowania NMP z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem.
   Wnętrze jest barokowe. Ołtarz główny pochodzi z XVII wieku. Warto zwrócić uwagę na ambonę i marmurową chrzcielnicę. Ciekawe są także epitafia wmurowane w ścianę świątyni.
   Obok kościoła stoi wymurowana w 1830 roku dzwonnica z niewielką, blaszaną kopułą na dachu. Dzwonnica pełni również funkcję głównej bramy prowadzącej na cmentarz przykościelny. Na nim odnajdziemy starą kaplicę cmentarną oraz groby dawnych właścicieli wsi. 
   Nieopodal kościoła stoi również budynek z końca XVIII wieku, mieszczący najpierw szpital, a następnie szkołę.
                                
                
            Zauważyłeś błąd w treści?
            Zgłoś